“Çoktandır,” dedi, “güneşin Çukurovada batışını görmedim. Toprağın üstünde bir zaman durur, kızarır orada, kıpkırmızı kan kesilir. Birden batıverir sonra da. Durun da seyredeyim. Ben öleceğim zaten. Durun, durun seyredeyim.”
Kanun kağıtlarda kaldı. Böyle yaz işte böyle yaz !
İnce Memed dedikleri de sabi bir çocuk. Ama tepeden tırnağa yürek...
Kendisini bir düşünceye kaptırıyor, bir daha kurtaramıyordu. Neden olursa olsun, bazan kendisinden, insanlardan, arkadaşlarından, her şeyden ürküyordu. Ama içinden geçen hiçbir şeyi, hiç kimseye belli etmiyordu.
İnsanoğlu çiğ süt emmiştir. Her kötülüğü yapar, her iyiliği de yaptığı gibi.
Konuşan insan, öyle kolay kolay dertten ölmez. Bir insan konuşmadı da içine gömüldü müydü, sonu felakettir.
Sayfa 216 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Düşman dahi olsa ölüme sevinilmez.
Sayfa 424 - YKYKitabı okudu
Vicdanın karışmadığı işte iş yoktur. Hayır gelmez . İlle de vicdan…
Sayfa 146Kitabı okuyor
İnsanoğlu bu, kimin içinde ne var bilinmez
Hangi günü gördük akşam olmamış.
Sayfa 355 - YKYKitabı okudu